Vanochtend liep ik in alle stilte, alleen onderbroken door het geluid van tsjilpende vogels, met mijn hond in het bos. Plotseling deed hij zijn neus in de lucht, keek naar een dennenboom: en ja hoor, hij had de eekhoorns al geroken, voordat hij (en ik) ze zagen klimmen naar de top van de boom.
Een gelukkig moment. Hoe gek ook, dat bracht mij in gedachten bij de datum van vandaag: 6 juni, oftewel D-Day. Op die dag in 1944 begon Operatie Overlord (D-Day) met de grootste amfibische invasie in de geschiedenis. Het was het begin van de bevrijding van West-Europa. Een gevoel van dankbaarheid overviel mij voor alles en iedereen die toen zijn of haar leven waagde of zelfs het leven liet, zodat ook ik nu in vrijheid en met een gevoel van geluk kan genieten van mijn boswandeling.
Toen realiseerde ik mij ook dat het deze week “de Week van de Ouders” is (1 t/m 7 juni 2020) en dat amper een week na “de Dag van het Gescheiden Kind (26 mei) .
Aanleiding voor de Week van de Ouder is de door de Verenigde Naties (VN) uitgeroepen ‘Internationale Dag van de Ouders’. Uitgeroepen in 2012 om ouders in alle delen van de wereld te waarderen voor hun onzelfzuchtige en levenslange toewijding aan hun kinderen.
Hoe wrang is het dan te constateren dat er blijkbaar ook een “Dag van het Gescheiden Kind”, moest worden uitgeroepen. Het ontstaan daarvan is mij niet duidelijk, de reden helaas des te meer.
Het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS) onderzoekt o.a. hoeveel relaties (dus gehuwd, geregistreerd partner of samenwonend) zijn beëindigd waarbij minderjarige kinderen betrokken zijn. De laatst bekende cijfers zijn over 2016. In dat jaar zijn circa 50.000 stellen met minderjarige kinderen uit elkaar gegaan. Hierbij waren 86.000 minderjarige kinderen betrokken.
Maar liefst 80% van die kinderen ervaart de scheiding van hun ouders als een vechtscheiding (CBS 2018). Jaarlijks wordt voor zo’n 5.000 kinderen de Raad van de Kinderbescherming ingeschakeld via de rechter, omdat deze kinderen bedreigd worden in hun ontwikkeling. De rechter kan ook een Bijzondere Curator in Jeugdzaken benoemen, speciaal voor de rechtsbescherming en belangenbehartiging van minderjarige kinderen. Deze heeft een bemiddelende en/of adviserende rol en kan optreden op het gebied van kinderbeschermingsmaatregelen of familierechtelijke vraagstukken, zoals scheidingszaken waaronder omgang en ouderlijk gezag.
Bijna thuis van de boswandeling dacht ik bij mijzelf: wat zou het toch fijn zijn als al die bijzondere dagen en weken niet meer nodig zouden zijn, en de Raad van de Kinderbescherming en Bijzondere Curatoren in Jeugdzaken (waaronder dus ik zelf) om zouden komen in hun vrije tijd, omdat alle ouders en kinderen, al dan niet gescheiden, ook gelukkig mogen en kunnen zijn en samen of in verschillende gezinnen in harmonie [1] leven. Dat zou een prachtige extra dimensie geven aan D-day waarop alleen al op die dag duizenden mensen hun leven gaven voor onze vrijheid en mogelijkheid tot geluk. Ik gun u dat dan ook van harte.
[1] Betekenis harmonie: een serene, eenvormige toestand waarin alle verschillende elementen goed op elkaar afgestemd zijn en er geen conflicten of tegenstrijdigheden bestaan. Wanneer er een harmonie bestaat, is er een zekere orde waarneembaar die niet zomaar verstoord kan worden.